Naast de schoentjes!!

Vanochtend ben ik eerst maar eens begonnen met een duurloopje. Voor het eerst sinds tijden deed ik mijn rondje zonder wandelpauzes. Mag ook wel in de krant, trouwens. Het tempo was natuurlijk vreselijk, maar dat moet maar niet meer uitmaken. Inmiddels loop ik bijna naast mijn schoentjes. Vandaag is mijn boek uitgekomen bij Boekscout. Al heel veel leuke reacties gehad! 

Doorlopen- Hardlopen met MS

Bij uitgeverij boekscout.nl verschijnt op 3 augustus 2012 het boek Doorlopen, hardlopen met MS. Het boek is een bundeling van de blogs die ik gedurende enige jaren bijhield over mijn ervaringen als hardloopster, sinds ik in 2005 de diagnose MS, multiple sclerose kreeg.  Met reflectie en humor probeer ik de zoektocht naar een juiste balans in sportbeoefening, medicatie, voeding en mentale aspecten te beschrijven. Mijn blogs zijn nu gebundeld zijn in een boek. Het boek is te bestellen bij de webwinkel van  boekscout:

www.boekscout.nl

Doorlopen, Hardlopen met MS,…..

titel:                                      DOORLOPEN
                                              Hardlopen met MS

auteur:                                 Jolanda Lammers

aantal pagina’s:                  166

geïllustreerd:                       nee

uitvoering/formaat:           paperback 12,5 x 20 cm

ISBN:                                     978-94-6176-086-9

Vaste prijs:                           € 16,95

Een stukje uit het boek:

Nog zie ik voor me hoe de neuroloog het computerscherm naar ons toe draait. Omslachtig laat hij ons enkele witte verkleuringen zien die te zien zijn in mijn hersenweefsel. Ik weet ondertussen al lang waar dat op duidt. Multiple sclerose, natuurlijk. Allang gegoogled, ook mijn klachten deden daar al verdacht veel aan denken. En nu moeten we wachten, een afspraak maken voor een lumbaalpunctie. Die moet het vonnis compleet maken. Langs mijn wang rolt een traan. Gek is dat, uit één ooghoek. Zou dat ook met de MS te maken hebben? Ach waar slaat dat op! Natuurlijk heb ik weer geen zakdoek bij me, veeg met mijn hand de tranen maar weg. Wil toch niet huilen, hier tussen al die mensen. Eindelijk hebben ze tijd om de afspraak te maken, gelukkig kan ik 's middags al terecht. En daar lig ik dan, 's middags. Jan is met me mee. Maar hij hoeft niet te blijven, vind ik. Ach, hij kan toch niets doen. Ik moet mijn rug bol maken en krijg dan de prik. Het valt wel mee eigenlijk. Niet zo erg als de gedachten waar ik mee worstel op dit moment. Na de prik moet ik nog een hele tijd stil blijven liggen om te voorkomen dat er vocht wegloopt uit het wondje. Braaf doe ik dat en probeer ook veel te drinken, dat is ook belangrijk. Ik lig op een vierpersoonskamer. De andere dames zijn geholpen aan hun spataderen. Ik lig met mijn rug naar hen toe. Vind het niet zo erg dat ik heel stil moet blijven liggen. Hoor hun geklets over hun spataderen en wens me heel ergens anders. Het voelt alsof ik opeens in een heel verkeerde droom ben beland.

www.boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=3156