zondag 25 november 2012

Donkerblauw

Gisteren naar de show van Paul de Leeuw geweest. Een ware lintjesregen bij ‘Langs de Leeuw’. Je had je aan kunnen melden als je vond dat  jouw ziekte, aandoening of andere narigheid ook wel een lintje verdiende. Net zoals het pink ribbon lintje bijvoorbeeld. Zodat je er op die manier aandacht voor kunt vragen. Nou, er zijn een heleboel dingen die je niet wil hebben. In de show komt veel voorbij: jeugdreuma, kanker, aardbeivlek, HIV geïnfecteerd, ADD, verstopte plasbuis, ziekte van Crohn. En dan is dat natuurlijk nog maar een kleine greep uit alles wat je kan overkomen. Als iedereen voor alle ziektes, aandoeningen en dergelijke een gekleurd lintje zou dragen zou het een vrolijke boel worden!

Ik zag haar al zitten, een vrouw in een rolstoel. Kreeg toen al zo’n donkerblauw vermoeden dat ze aandacht zou willen vragen voor MS. In het internetgedeelte van de uitzending krijgt ze inderdaad een lintje uitgereikt. Donkerblauw. Ze heeft, zoals ook ik heel bevooroordeeld al dacht, MS.  Naast haar zitten twee vrouwen die de ziekte ME hebben. Het kost hun veel moeite om uit te leggen dat deze ziektes toch niet echt aan elkaar verwant zijn. Wordt snel op één hoop gegooid. Ik denk dat de belangrijkste overeenkomst aan deze ziektes is dat het geen van beide leuk is. En dat zowel bij ME als bij MS nog gezocht moet worden naar de oorzaak.

Het voelt gek dat ik daar verderop aan de andere kant van de zaal ook MS zit te hebben. O, zo dankbaar onzichtbaar. Niet in een rolstoel godzijdank, maar met stappenteller op zak. Dat is weer wat nieuws voor mij. Sinds deze week doe ik mee met Winterswijk Vitaal. Streven is om elke dag minstens 10.000 stappen te zetten. En dat lukt tot nu toe.  Leuk is het, stimuleert om af en toe een extra wandelingetje te maken. Waarbij je dan soms onverwacht andere fanatieke stappentellers tegenkomt. Lachen….

Ik denk dat ik me er langzamerhand bij neer moet leggen dat het hardlopen niet meer op niveau komt. Niet zo dat ik er dan maar mee moet stoppen, maar ik moet er wat anders bij gaan doen. Nou doe ik al een tijdje aan fitness. Verder heb ik bedacht dat ik mijn looptrainingen mooi aan kan vullen met mountainbiken. Zodat ik toch meer het gevoel krijg dat er ook conditioneel wat meer gedaan wordt. Vorige week ben ik op de mountainbike naar de Boekeldercross gegaan. Heb daar gekeken, de bekenden aangemoedigd, even van de sfeer geproefd en toen weer naar huis gefietst. Op die manier is het toch leuker om te kijken, zelf ook sportief bezig.

Zo’n show van gisteren zet je wel aan het denken. Je kunt wel 100.000 dingen noemen die erger zijn dan de manier waarop ik MS heb momenteel. Maar ja, er zijn ook veel dingen die leuker zijn. Toch maar een lintje misschien?

Donkerblauw.

Met voetstapjes.

 

woensdag 7 november 2012

Ik neem je mee...


Ik neem je mee, ik neem je mee in de angst. De angst van niet meer lopen, een deel van mijn bestaan. Tatatada… dankjewel Gers Pardoel. Gaat nog steeds niet helemaal jofel dus. De afgelopen weken nog steeds getraind, dat wel. Echt geweldig gaat het niet. Veel wandelen. Vanochtend kostte de loopscholing ook veel moeite. Nou ja, ik doe maar wat. Verder wel vrij eenzaam lopen vandaag. Ik loop langzamer en kan de rondes ook niet mee. Maandagavond had ik ook willen gaan, maar ik was echt te moe. Valt niet mee om daar aan toe te geven. Of eigenlijk om daar zonder schuldgevoel en eigenlijk moet ik toch gaan, aan toe te geven. Maar op de één of andere manier doet de woensdagochtendtraining wonderen voor mijn humeur. Ik kan me dan  verbazen over de werking van de geest. Al tijdens de koffie, na de training merk ik dat ik vandaag mentaal ongehavend uit de strijd kom. Op de terugweg denk ik al weer na over de onbenullige kleine ergernissen in een loophuwelijk. Dat Jan gisteren mijn tight aan heeft gedaan en ik vandaag noodgedwongen in de zijne moest lopen. Niet dat het wat uitmaakt overigens. In de zijne staat M en in de mijne 38. Er zal in de pasvorm misschien wat verschil zitten, maar dat zie je en voel je niet. Maar toch!!!! Haha, licht dwangmatig. Zo heb ik ook altijd moeite met mijn sokken. Sinds er linker en rechter hardloopsokken zijn wil ik altijd de linker aan mijn linkervoet en de rechtersok aan mijn rechter. Volgens mij is het enige verschil aan een linker en rechtersok de letter r van rechts en de l van links. Denk ik, maar ik zal ze toch niet vrijwillig verkeerd om aan doen. In mijn eentje lol om de onbenulligheid van het bestaan.

Vanavond gaan we naar de Storm. Oudejaars 2012 van Dolf Jansen. Zin in, hem kennende zal er heel wat meer vaart in zitten dan in mijn training vanochtend. En verder diep ademhalen en morgen gezond weer op!