Al een aantal jaren doe ik
mee aan de Nederlandse MS-studie. Hiervoor moet je een paar keer per jaar
vragenlijsten invullen over je gezondheid. Gezondheid in het algemeen, of je
beperkingen ervaart, waarmee en hoe erg. Als ik eerlijk ben moet ik toegeven
dat ik niet zo erg trouw ben in het invullen van de vragenlijsten. Ik kan er
ook niet zo goed mee uit de voeten eigenlijk. Dan wordt er bijvoorbeeld gevraagd
of ik beperkingen ervaar bij inspannende activiteiten zoals rennen. Ja dus,
sterk beperkt. Maar ik maak er toch maar een beetje beperkt van, want ik denk
niet dat een wekelijkse duurloop willen doen van een kilometer of tien binnen
de belevingswereld van deze studie past.
Bij de volgende vragen vind
je onder andere: beperkingen bij baden of aankleden, beperkingen bij blokje om
lopen. Dus, ik weet niet….. Of je pijn
ervaart. Ja, maar ja dat is meestal spierpijn. Eigen schuld?
Bij de meeste antwoorden op
de vragen hoort voor mijn gevoel een beetje achtergrondinformatie. Maar ja, vul
het toch maar naar beste eer en geweten in en hoop dat het zin zal hebben.
Op sportief gebied verder
wel een goede week gehad. Twee keer sportschool, lopen en fysiotherapie. De
oefeningen van de fysio lijken al een klein beetje beter te gaan. Het lukt me
beter om mijn balans te bewaren. Ook als ik op één been sta. Vandaag heb ik
weer gelopen, niet zo dramatisch slecht als vorige week, maar ook niet
geweldig. Verder sta ik de hele dag regelmatig als een soort ooievaar op één
been. Oefenen, oefenen. Bekken kantelen, buik inhouden, rechtop staan en één been
optillen. En dan vooral niet omvallen. Er zijn toch wel wat beperkingen zo hier
en daar. Dingen die ik moeilijk vind. Opspringen met twee benen tegelijk,
schaatssprongen en dan in balans komen op het been waarop je landt, springen op
één been. En dat zijn dan alleen nog maar de dingen die ik tijdens de therapie
moest proberen. Toch gaat het na wat oefening vaak al wat beter, dus ik moet er
maar mee doorgaan denk ik. Hoop dat het ook voor het hardlopen helpt.
De laatste vraag van de
vragenlijst van de Nederlandse MS-studie was: Hoe beoordeelt u uw eigen levenskwaliteit.
Van de best mogelijk levenskwaliteit naar de slechtst mogelijke levenskwaliteit.
Even erg of nog erger dan dood zijn. Eh, ga ik toch maar voor de beste
levenskwaliteit. Ik kan me trouwens niet voorstellen dat je nog de moeite neemt
om de vragenlijst in te vullen als je je eigen levenskwaliteit zo slecht
beoordeelt.
Maar triest is het wel. Laat
ik me dan nog maar druk maken over mijn miezerige trainingsrondjes, verbeten, doch vrolijk op één been staan. Balans zoeken en gewoon maar doorgaan. Zou ook
wel interessant zijn voor de MS-studie eigenlijk, benieuwd wanneer er daar naar
gevraagd wordt!