Donkerblauw

Gisteren naar de show van Paul de Leeuw geweest. Een ware lintjesregen bij ‘Langs de Leeuw’. Je had je aan kunnen melden als je vond dat  jouw ziekte, aandoening of andere narigheid ook wel een lintje verdiende. Net zoals het pink ribbon lintje bijvoorbeeld. Zodat je er op die manier aandacht voor kunt vragen. Nou, er zijn een heleboel dingen die je niet wil hebben. In de show komt veel voorbij: jeugdreuma, kanker, aardbeivlek, HIV geïnfecteerd, ADD, verstopte plasbuis, ziekte van Crohn. En dan is dat natuurlijk nog maar een kleine greep uit alles wat je kan overkomen. Als iedereen voor alle ziektes, aandoeningen en dergelijke een gekleurd lintje zou dragen zou het een vrolijke boel worden!

Ik zag haar al zitten, een vrouw in een rolstoel. Kreeg toen al zo’n donkerblauw vermoeden dat ze aandacht zou willen vragen voor MS. In het internetgedeelte van de uitzending krijgt ze inderdaad een lintje uitgereikt. Donkerblauw. Ze heeft, zoals ook ik heel bevooroordeeld al dacht, MS.  Naast haar zitten twee vrouwen die de ziekte ME hebben. Het kost hun veel moeite om uit te leggen dat deze ziektes toch niet echt aan elkaar verwant zijn. Wordt snel op één hoop gegooid. Ik denk dat de belangrijkste overeenkomst aan deze ziektes is dat het geen van beide leuk is. En dat zowel bij ME als bij MS nog gezocht moet worden naar de oorzaak.

Het voelt gek dat ik daar verderop aan de andere kant van de zaal ook MS zit te hebben. O, zo dankbaar onzichtbaar. Niet in een rolstoel godzijdank, maar met stappenteller op zak. Dat is weer wat nieuws voor mij. Sinds deze week doe ik mee met Winterswijk Vitaal. Streven is om elke dag minstens 10.000 stappen te zetten. En dat lukt tot nu toe.  Leuk is het, stimuleert om af en toe een extra wandelingetje te maken. Waarbij je dan soms onverwacht andere fanatieke stappentellers tegenkomt. Lachen….

Ik denk dat ik me er langzamerhand bij neer moet leggen dat het hardlopen niet meer op niveau komt. Niet zo dat ik er dan maar mee moet stoppen, maar ik moet er wat anders bij gaan doen. Nou doe ik al een tijdje aan fitness. Verder heb ik bedacht dat ik mijn looptrainingen mooi aan kan vullen met mountainbiken. Zodat ik toch meer het gevoel krijg dat er ook conditioneel wat meer gedaan wordt. Vorige week ben ik op de mountainbike naar de Boekeldercross gegaan. Heb daar gekeken, de bekenden aangemoedigd, even van de sfeer geproefd en toen weer naar huis gefietst. Op die manier is het toch leuker om te kijken, zelf ook sportief bezig.

Zo’n show van gisteren zet je wel aan het denken. Je kunt wel 100.000 dingen noemen die erger zijn dan de manier waarop ik MS heb momenteel. Maar ja, er zijn ook veel dingen die leuker zijn. Toch maar een lintje misschien?

Donkerblauw.

Met voetstapjes.