En ik
was al weer zo goed begonnen. Ik had bedacht dat ik met honderd helse
trainingsdagen weer beter zou gaan lopen. Nou daar ging’ ie dan. Ik vroeg mij al
lange tijd af of dat nog beter kan, dat been, die zware tred, dat tempo.
Vanzelf zal dat wel niet gaan en er heeft zich ook nog niemand spontaan aangeboden
als mijn personal coach. Dus ik denk dat ik aan mezelf ben overgeleverd. Is
niet helemaal waar natuurlijk, want ik heb dan wel geen personal coach maar wel
al jaren loopgroeptraining. Daar steek je toch ook wel wat van op. Naast de duurloopjes
op zondag, de intervaltraining op woensdag probeer ik te werken aan
rompstabiliteit. Ik zal toch ergens de kracht moeten ontwikkelen om die benen op
te blijven tillen. Vaker trainen, langer trainen? Ik weet het allemaal niet. Al
na een aantal dagen bedenk ik dat ik mezelf zo wel erg onder druk zet. Een
vaste periode, een duidelijk plan, dat is juist wat je moet leren loslaten. Op
Facebook las ik laatst een spreuk van Loesje: Het leuke van onbereikbare
doelstellingen is dat ze zo lekker lang mee gaan! Dus wat dat betreft kan ik wel rustig een doel voor
ogen te hebben. Meer trainen kan altijd natuurlijk, dat hebben we gisteravond
wel gehoord van Marti ten Kate. Hij kwam een avondje vertellen over zijn
hardloopcarrière. Gelijk gedaan met de weemoedige bui, heerlijk inspirerend,
zelfs voor zo’n halve atleet als ik ben. Vol bewondering en vol van eigen
dromen luisterde een heel café met Archeuspubliek naar deze man. Marti vertelt
over marathons en looptempo alsof het niets is. Vanaf zijn 16e heeft
hij kilometers en kilometers hardlopend afgelegd. Dan klinkt het zo
gemakkelijk. Goede schoentjes, kort grondcontact, een bril op om te focussen. Nu
weten we het, zo moet dat. Dus… Vanochtend ging ik als een speer. Nou ja, niet
helemaal misschien, maar toch. Ik merk
steeds weer dat kort intervalwerk me tegenwoordig beter afgaat dan een wat
langere ronde. Let wel, dan hebben we het niet meer over kilometers maar over
meters. Ach wat maakt het ook uit, als je er maar plezier in hebt.
En het
wordt beter, met elkaar wordt het beter!
Wat een leuk verhaal. Als ik op zo'n avond mensen kan laten lachen en toch ook kan meegeven dat hardlopen en genieten vaak samen gaan, dan rij ik blij terug naar huis.
BeantwoordenVerwijderen