Drie maand door

Vandaag is er weer een nieuwe lading copaxone afgeleverd bij mij. Kan ik weer drie maanden dagelijks spuiten en hopen dat het goed werk doet. Het leveren van die medicijnen is overigens wel heel super geregeld. Net als je bedenkt dat je de spuiten bijna op hebt krijg je een telefoontje. Er wordt een afspraak gemaakt wanneer de nieuwe levering kan plaatsvinden. Dit keer dus vandaag tussen één en vijf. Een dag van tevoren krijg je een mailtje met de bevestiging van de afspraak en op de dag zelf nog een mailtje met het uurstijdvak van bezorgen. Een half uur van tevoren nog een sms-je met het verwachte tijdstip waarop de chauffeur zal arriveren. Ergens doet dit hele verhaal me altijd denken aan de mop van de man met de bloedende vinger, die telkens dichterbij komt. Uiteindelijk hoeft de chauffeur geen pleister, maar alleen een krabbeltje op zijn, ja hoe heet zo’n ding eigenlijk? Ach zo’n apparaatje waarop je met een plastic pen op een glasplaatje probeert te schrijven. En dat het dan opgeslagen wordt. Valt ook nog niet mee eigenlijk. Maar niemand kan dat fatsoenlijk, zegt de chauffeur. Dus hij doet niet moeilijk en ik krijg de doosjes spuiten. Weer drie maand verder. Benieuwd hoe het er dan voor staat. Dan hebben we de crosslopen in Aalten weer gehad, de Keiloop en de Nieuwjaarsloop. En ik zal niet meedoen, tenzij er iets wonderbaarlijks gebeurt. Vanochtend getraind met Hanne. Weinig wonderbaarlijks wat training betreft. Tenzij je het wonderbaarlijk noemt dat Hanne vrijwillig in haar vakantie met mij mee gaat trainen. Dat is wel super natuurlijk! Mijn lopen was niet echt om over naar huis te schrijven. Maar ja, alles went. Wel een mooi rondje trouwens. Van ons uit naar de vuilnisbelt, een rondje eromheen en door het bos weer terug. Vanochtend vaak gewandeld tijdens ons loopje. Was ook nodig, want ik tilde mijn benen niet genoeg op. Als ik een stukje wandel herstelt zich dat een beetje. Ik vind het nog steeds raar dat ik dat dus niet meer goed kan, hardlopen. Maar je benen goed optillen bij het hardlopen is toch wel enigszins van belang. Gelukkig is het al lang geleden dat ik heb moeten ondervinden wat het gevolg is als je je benen niet voldoende optilt. Vooral met hobbelige paadjes, kuilen en boomwortels kan dat wel eens verkeerd gaan. Binnenkort maar eens nieuwe schoenen kopen. Onder deze zit al een stukje nieuwe zool, maar nu vertoont ook het bovenwerk slijtage. Nieuwe hardloopschoenen kopen zorgt altijd voor een goed gevoel. Het is een stukje vertrouwen hebben in de toekomst. Nadat ik mijn diagnose kreeg in 2005 wist ik niet of het wel nut zou hebben om nieuwe schoenen te kopen. Ondertussen heb ik al heel wat paren versleten. Nou gaat dat ook wel iets sneller, maar ja. Nu nog hopen dat de nieuwe schoenen een soort wondersloffen van Sjakie blijken te zijn.