Terugval, herstel en weer door

Ondertussen is het ruim twee weken geleden dat ik de wortelkanaalbehandeling heb gehad bij de tandarts. Afgelopen woensdag was ik voor het eerst zonder pijnstillers. Dat gaat goed, geen pijn meer, maar nog wel steeds een beetje een beurs gevoel op die plek. Al met al heeft dat dus ruim twee weken geduurd. Ik heb slecht geslapen in die tijd, bijna niet gesport. Wat dat betreft nogal wat in te halen. Vorige week vrijdag voor het eerst weer naar de sportschool geweest. Mijn gebruikelijke rondje door de fitnesszaal, dat gaat best maar ik doe nog maar een beetje kalm aan. Daarna een half uurtje fysiotherapie, waarbij we coördinatie- en krachtoefeningen doen. Ik merk dat ik flink heb ingeleverd aan kracht en stabiliteit. Op zondag probeer ik mijn trainingsrondje weer. Geen succes, veel wandelen tussendoor. Op het laatst alleen maar wandelen en zelfs dat kost me veel moeite. Zo moeilijk om je benen op te blijven tillen! Het onderste gedeelte van mijn rug lijkt te verstijven, het is moeilijk om dit  recht te houden en niet steeds krommer te gaan lopen. Maar ja, uiteindelijk kom ik toch weer thuis. Als ik eventjes heb gezeten trekt het wel weer bij. Niks aan de hand. Maandag weer sportschool, alleen mijn rondje in de zaal. De XCO-walking durf ik nog niet aan. De hardlooptraining van woensdag doe ik wel. Ook dit is nog geen succes, eigenlijk hetzelfde verhaal als zondag. Dus het schiet nog niet zo op.

Maar verder gaat het wel, nergens last van. Dus ik ga er maar van uit dat dit nog bij het herstel hoort. Ik denk dat de meeste mensen wel een beetje bij moeten komen van dit soort weken. Voor mij tikt dat dan nog even extra aan. Dus op tijd rust en voorzichtig het sporten weer opbouwen. Ja, ik kan het mooi bedenken. Nou maar hopen dat het echt zo is. Ook vandaag maar weer mijn rondje sportschool en fysiotherapie.

“Hoe gaat het verder dan?” vroeg me laatst iemand. O ja, verder. Verder besta ik ook nog. Daar had ik nog niet over nagedacht. Ik ben nog steeds gestopt met de medicijnen. Was zelfs een beetje kwijt waar ik die ook al weer voor had! O ja, pijn in de nek, vermoeid… De afgelopen weken bestond ik alleen maar met pijn van mijn wortelkanaalbehandeling en van de ene pijnstiller na de andere. Nu ik weer zonder pijnstillers functioneer slaap ik ook wel weer goed. Misschien nog wat eerder moe, ik weet het niet. Eerst maar eens weer zo proberen, misschien gaat dat ook wel. Ik hoop wel dat het lopen zich nog wat herstelt, want dat is vrij dramatisch. Afwachten en geduld hebben dat zal het wel weer zijn. Elke keer maar weer proberen. Als het moeilijk gaat, ziet dat er niet uit. Maar wat kan mij dat schelen, de schaamte voorbij.