dinsdag 4 november 2014

De zenuwen

Ja leuk, laten we het daar eens over hebben. Lekker iets anders. Vorige week dinsdag heb ik bij de tandarts een zenuwbehandeling gehad. Nou dat werkt nog steeds behoorlijk op mijn zenuwen. Vorige week vrijdag weer terug naar de tandarts omdat ik nog zo’n pijn had. Vulling eruit, wortelkanaal schoonspoelen, vulling er weer in. Zeurderige pijn, veel pijnstillers nodig. Zaterdag redelijk te doen, raak wel de tel van de pijnstillers een beetje kwijt, maar who cares. In de loop van de dag wordt het weer steeds erger, om van de nacht maar niet te spreken. Als ik had gedacht dat het niet erger kon, zondag was hels! Uiteindelijk bij de weekenddienst beland. Vulling er weer uit, geduw en gemasseer om de zwelling weg te werken. Au, pijnprikkels komen nog goed door in dat gebied. Heel goed, geruststellend. Op de één of andere manier reageert mijn voet hier ook op. Ongecontroleerde bewegingen, da’s dan weer minder. Maar ja, je hebt MS of je hebt het niet. Toen ik zondag weer uit de tandartsstoel kwam wankelde ik een beetje. De tandarts vroeg zich bezorgd af of het wel ging. “Ja hoor gewoon een beetje coördinatiestoornissen.” Ook dat nog. De tand wordt even niet gevuld en ik krijg het advies om de volgende dag naar mijn eigen tandarts te gaan. Eenmaal weer thuis gaat het langzamerhand wat beter. De volgende dag constateert de tandarts ook dat het wortelkanaal er mooi schoon uitziet. Vullen maar weer. De hele dag gaat het goed, totdat ik ‘s avonds  weer vaag pijn begin te voelen. ’s Nachts weer wakker van de pijn. Pijnstillers. Whaaa, ik wil niet meer.  Vandaag toch maar weer gebeld. Ik kan even weg op het werk om naar de tandarts te gaan. Okee, vulling eruit, spoelen, vulling er weer in. En hop, lekker weer werken. Dus….. ik weet het ook niet meer.  Vergeleken met zondag gaat het, maar fijn is anders.
Positief denken. Adem in, adem uit, verder hoeft er niet zo veel. Sporten is niet wat de laatste tijd, maar ben op zacht fruitdieet. Met de medicijnen die ik had ben ik maar eens even gestopt, de combi met al die pijnstillers lijkt me niet zo’n zinvolle. Dat zien we over een tijdje wel weer. Misschien had ik al die tijd al wel last van die ontsteking en zorgde dat voor de klachten. Ja dat zal’t zijn. Op de foto’s die de tandarts een paar weken geleden maakte ontdekte hij een ontsteking. Er was een wortelkanaalbehandeling nodig. Ik wist daar niets van, had nergens last van. Nu dus wel, pfff.. Maar straks, wacht maar. Dan komen we weer terug. De wonderbaarlijke genezing van Jolanda Lammers. Lopen!!!Echt waar!
Nou ja, maakt ook niet uit. Even geen gezeur meer en een beetje trainen. Ook goed.
                    


Geen opmerkingen:

Een reactie posten