Lichter

In de sportschool zijn er momenteel veel mensen met goede voornemens. Afvallen is een woord dat ik steeds weer opvang. Veel mensen willen lichter worden. Beter eten, gezonder eten. Goed plan natuurlijk. Maar eerst kan het allemaal niet op tijdens de feestdagen en daarna moet iedereen massaal afvallen. Van je goede voornemen afvallen, dat lukt dan het best! Sinds ik weet dat ik MS heb, ben ik me erg bezig gaan houden met voeding. Op internet is hier van alles over te vinden. Dingen die je wel moet eten, of juist niet. Soms, of eigenlijk wel vaak vind je hier tegenstrijdige opvattingen over. Best lastig eigenlijk. Maar langzamerhand heb ik een eetpatroon ontwikkeld waar ik me prettig bij voel. Ik eet geen gluten meer, gebruik weinig zuivelproducten, wel soja, geen suiker. Geen cacao, geen chocolade. Verder gebruik ik geen kant-en-klaarproducten in pakjes en zakjes, dus geen kunstmatige zoetstoffen, geur- of kleurstoffen.  In het begin dronk ik ook geen koffie meer en geen alcohol. Maar daar ben ik van afgestapt. Het moet nog wel een beetje gezellig blijven. Bovendien vind je genoeg positieve gevolgen van het gebruik hiervan, dus dan stellen we het geloof gewoon een beetje bij. Of het al helpt? Ik weet het niet. Wetenschappelijk bewijs is er in ieder geval niet voor. Dus je kan het ook gewoon niet doen. Het is gewoon een keuze, misschien een stukje houvast. Dit is voor mezelf te doen, controleerbaar. In principe eet ik uit principe geen dingen waarvan ik denk dat ze niet goed voor me zijn. Heel af en toe laat ik het wel eens gaan, maar dat is toch heel zelden. Er gaan al jaren voorbij zonder pepernoten, chocoladeletters, schuimpjes, kerstkransjes, kerststollen, chocolaatjes, koekjes, gebak. En ik mis het steeds minder. Ik probeer me de hoeveelheden lekkernijen die ik niet heb gegeten bij elkaar voor te stellen….bergen denk ik.  Dan ben ik best een beetje trots, zelfbeheersing.

 “Voor jou is dat veel gemakkelijker, want jij hebt MS.”

Daar wordt het leven ook een stuk gemakkelijker van!! Haha, maar het heeft wel te maken met keuzes die je maakt. En dat is misschien wel iets gemakkelijker nu, het wordt iets duidelijker dat je zuinig moet zijn op dat lijf. Er voor kiezen om er zo goed mogelijk voor te zorgen. En er dan maar van uitgaan dat wat je ervoor doet of laat goed is. Want dat weet ik natuurlijk niet.

Een zwaar leven…. Nee hoor, maar wel zware benen. Soms dan, niet eens altijd. Een soepele, lichte tred daar verlang ik wel eens naar. Lichter lopen. Maar ach, je kan niet alles hebben. Het gaat best goed.