Wereld MS Dag 2014

Vandaag is het weer Wereld MS Dag. Klinkt altijd best feestelijk en jeuj ik hoor erbij! Er wordt op deze dag wereldwijd aandacht gevraagd voor leven met MS. Men is op zoek naar de wensen en doelen van mensen met MS. Dit jaar is het thema toegankelijkheid. Ben ik hard aan het denken wat mijn wensen en doelen zijn voor de komende tijd. Kan ik een top drie samenstellen van mijn toegankelijkheidsdrempels? En dan weet ik weer dat ik bevoorrecht ben. Ik kan mijn werk doen, stap zonder problemen in trein of bus, loop trappen. Ervaar tot nu toe geen drempels, alleen soms een stukje frustratie over zware benen, wat minder kunnen hardlopen.

Vandaag heb ik weer getraind bij mijn trainingsloopgroep. Regen, regen, regen, maar dat maakte niet uit. Halleluja, was zelfs best lekker. Ik kan redelijk mee vandaag. Ook niet ontevreden over het tempo en het optillen van mijn benen. Het lijkt wel alsof het een beetje beter gaat met lopen. Ik train me dan ook helemaal wezenloos de laatste tijd. Zo’n drie keer in de week lopen, bijna dagelijks sportschool. Kracht, coördinatie, balans. Mijn vaste rondje fitness, XCO-walking, body-balance, half uurtje fysiotherapie. Ook vanmiddag doe ik mijn rondje sportschool.

Ja hoor, daar heb je d’r weer met haar eindeloze gekoketteer van al d’r sportieve bezigheden. Wat denk je hoe dat voelt, wanneer je dat allemaal niet kan. Of veel en veel minder? Sorry, sorry, ik weet het. Ik lijk het nodig te hebben om zelf  te gaan geloven dat het goed gaat. Ik heb haast. Haast om zoveel dingen te doen, nu het kan. Gelukkig beleef ik daar ook plezier aan, maar het is misschien wel een beetje te. Maar waarom ook eigenlijk?

Wensen heb ik wel. Laat ik dan maar beginnen voor alle mensen die MS hebben. Dan wens ik dat er een medicijn komt dat de ziekte weet te stoppen. Dat er een middel komt dat aangerichte schade weet te verzachten. Voor mezelf wens ik dat ik weer helemaal controle krijg over balans, het optillen van mijn benen. Eigenlijk wens ik dat ik weer beter kan hardlopen. De marathon, of is dat een beetje teveel gevraagd. Voor veel mensen zo’n ernstige ziekte, ook voor mij is de toekomst onzeker en wat wenst de sukkel? 

Hardlopen!!!